Gefrituurde kip is een geliefd gerecht over de hele wereld, maar de oorsprong ervan is niet helemaal duidelijk. Het frituren van voedsel is echter al eeuwenlang een gebruikelijke kooktechniek in verschillende culturen.
De geschiedenis van gefrituurde kip begint waarschijnlijk in Schotland, waar het gerecht "fried chicken" voor het eerst werd genoemd in een kookboek uit de 18e eeuw. Het recept beschreef het marineren van kip in een mengsel van kruiden en vervolgens het frituren ervan in reuzel. Dit gerecht werd vaak op straat verkocht als een goedkope en snelle maaltijd.
In de Verenigde Staten werd gefrituurde kip populair in de zuidelijke staten, met name in de Afro-Amerikaanse gemeenschap. Tijdens de slavernijperiode werd kip beschouwd als een goedkoop en gemakkelijk verkrijgbaar voedsel voor de slaven. Ze ontwikkelden verschillende technieken om kip te frituren en creëerden zo hun eigen unieke smaakprofielen.
Na de afschaffing van de slavernij begonnen voormalige slaven hun eigen restaurants en eetgelegenheden te openen, waar ze hun gefrituurde kip serveerden. Deze restaurants werden al snel populaire ontmoetingsplaatsen voor de Afro-Amerikaanse gemeenschap en trokken ook andere klanten aan.
In de jaren 1930 begonnen fastfoodketens gefrituurde kip op hun menu's te zetten. Kentucky Fried Chicken (KFC) is een van de bekendste voorbeelden. KFC werd opgericht in 1930 door Harland Sanders, die zijn eigen kruidenmengsel ontwikkelde en zijn gefrituurde kiprecept verkocht aan andere restaurants. Het succes van KFC leidde tot de popularisering van gefrituurde kip als een snel en gemakkelijk gerecht.
Tegenwoordig is gefrituurde kip een wereldwijd fenomeen en zijn er talloze variaties en recepten beschikbaar. Het wordt vaak geserveerd met bijgerechten zoals aardappelpuree, maïsbrood en coleslaw. Gefrituurde kip is niet alleen een streetfoodgerecht meer, maar ook een favoriet op de eettafels over de hele wereld.
